Dag liefste lezers, we zijn ondertussen al bijna vier weken in Suriname en onze onderzoeken krijgen stilaan vorm. Natuurlijk is ontspanning op zijn minst even belangrijk als inspanning. Vorig weekend (27-09 tot 29-09) vond onze eerste tour plaats, namelijk een trip naar Bigi Pan en Parbonight. Deze tour werd ons aangeboden door de organisatie SU4YOU. Vrijdag vetrokken we met overvolle rugzakken en kon het avontuur van start gaan!
Onze bus bracht ons van het drukke Paramaribo richting het westen van Suriname, naar het prachtige gebied Bigi Pan, een meer met mangrovewoud dat gelegen is aan de Atlantische kust in de districten Nickerie en Coronie. Op onze heenreis doorkruisten we drie districten: Saramacca, Coronie en Nickerie. Tijdens de reis vertelde de gids ons leuke weetjes over deze districten. Zo ontdekten we bijvoorbeeld dat Surinamers hun rijst zaaien met 'sport'vliegtuigjes. Het meer dankt zijn naam aan de Engelse term 'big pound'. Het bestaat uit brak water, een term voor de combinatie van zout en zoet water, en wordt omgeven door prachtige fauna en flora.
Na een lange busrit van vijf uur (en ondertussen met een knorrende maag) zat de tocht er nog niet helemaal op. Om onze eindbestemming te bereiken werd er gevaren langs de Nickerierivier en het Jamaer Kanaal dat ons uiteindelijk leidde tot het natuurgebied Bigi Pan. Onderweg moesten we de boten zelf over een dam trekken. Over avontuur gesproken!
In het midden van dit prachtige, ondiepe meer lag een houten lodge waar wij de nacht hebben doorgebracht. Eenmaal gearriveerd werd er 'gevochten' voor een slaapplek op bedden. Behalve door Yentl en Siel, zij waren heel tevreden met hun hangmat met zicht op het meer. Nadien werd er eerst en vooral genoten van een héérlijke maaltijd, BAMI! Ter ontspanning kon men van de zon genieten op ligbedden, kajakken op het meer of luieren in een hangmat. Diezelfde avond kregen we de kans om vogels te spotten op een bootje met op de achtergrond de ondergaande zon. Er komen meer dan 122 verschillende vogelsoorten voor op deze wonderbaarlijk plek, waaronder reigers, ooievaars, arenden, kraaien, rode ibissen, visarenden, sterns, steltlopers en flamingo's.
Na een flinke portie saoto soep werd er later op de avond opnieuw een boottocht georganiseerd om kaaimannen, slangen of andere nachtelijke dieren te spotten. Dit was geen al te groot succes, want de kaaimannen wilden zich niet laten vangen. Insecten waren er in veelvoud, dit was op te merken aan de kreten die uit de boten kwamen. Na het terugkeren met de boot kon het feest van start gaan en het ging door tot in de vroege uurtjes. Om half 7 waren Yentl, Maurane en Siel alweer uit de veren om de mooie zonsopgang te bewonderen. Na een stevig ontbijt vond de laatste activiteit in Bigi Pan plaats: een modderbad midden op het meer, dat uiteindelijke leidde tot een moddergevecht en een zacht velleke.
Na de middag verlieten wij Bigi Pan en zetten we onze tocht door tot Nieuw-Nickerie. Hier verbleven we voor het festival “Parbonight”, dat daar in de avond plaatsvond. Een hele avond in het teken van het bekende Parbo bier, dat er in veelvoud verkocht werd. De avond werd gevuld door lokale dj's en kleurrijke danseressen. Voor het tijd was om te gaan feesten, verkenden we eerst een strand in de buurt. Jammer genoeg was ons bezoek van korte duur. Het mooie strandje wordt namelijk twee keer per jaar volledig overspoelt door de zee, en toevallig waren wij hier de ongelukkige getuigen van. Dan maar voetjes gedroogd en terug naar de stad.
De avond was aangebroken. Na een frisse douche en een lekkere maaltijd was iedereen klaar om te vertrekken naar Barboniiights! Eenmaal ter plekken hield iedereen meteen zijn grootste dancemoves, tot grote verwondering van de omstaanders. Des te later het werd, des te voller het festival liep en harder er gedanst werd. De sfeer zat er helemaal in in Nickerie! Het feestje ging door tot in de vroege uurtjes, vooral bij die gene die al wat dieper in het glas gekeken hadden. Dit was vooral te zien tijdens het ontbijt: iedereen was opvallend stil zondagochtend, aan het dromen van van een aangenaam bed.
Het weekend zat er bijna op, er was een laatste stop gepland aan het openbaar zwembad van Nickerie. Ondanks het groene water waren er enkele durfals die een plonsje wilden wagen. De rest kon nog even zonnen en rusten tot de heen reis van start kon gaan. De busrit naar Paramaribo was zeer stil, iedereen was pompaf. Bij het arriveren na een leuk maar vermoeiend weekend, waren we allemaal blij ons huisje weer te zien.
